ράπισμα

kittaro blog


kittaro


ο θάνατος εισέρχεται στο στόμα μου… και σα φίδι τυλίγεται στα δόντια μου… μοιάζει με τριαντάφυλλο που ξεραίνεται… αποποιούμαι τη μάσκα της κατήφειας, που στους περιδεείς προσφέρετε… τοιχογραφώ με την παλέτα της ίριδας… τις επιφάνειες του μυαλού… που ακόμη και στο έρεβος… παραμένουν χρωματιστές… όχι, το ράπισμα σας είναι λίγο… δεν αρκεί!!!…


όνειρα
Μαρτίου 31, 2011
8

Σχόλια

  1. Να πω εξαιρετικό...;
    Θα ναι λίγο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι πολύ… πάρα πολύ! Και μια τιμή που ενδεχομένως δεν την αξίζει…
    Σας ευχαριστώ θερμά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μια φορά και ένα καιρό… το Έρεβος μαζί με την αδελφή του την Νύχτα, με την μεσολάβηση του Έρωτα δημιούργησε τον Αιθέρα, το Φως του Ουρανού και την Ημέρα…
    Χρώματα χύθηκαν παντού!!!
    Μια μελωδία γεμάτη αντιστίξεις πλημμύρισε τα πάντα !
    Χαμογέλασε ο Δημιουργός της Ζωής και θαύμασε το έργο του…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μια πλημμυρίδα χρωμάτων, περιχαρής έστεκε να θαυμάζει, ο δημιουργός…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χρώματα, φως κι εξαίσιες μουσικές, το είναι μας τυλίγουν, σε πείσμα του ερέβους του θανατερού, αυτή τη μοναδική στιγμή της πνευματικής επικοινωνίας, ανάμεσα σε ψυχές καθάριες.

    Το άγγιγμα ψυχής, φίλε Ποιητή, δίνει ζωή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. δεν μπορεί κανείς να φτάσει στη χαραυγή, παρά μόνο μέσα απ’ το μονοπάτι της νύχτας... εκεί που όλα μετουσιώνονται σε χρώμα και φως… μ’ αισθαντικές μουσικές… η στιγμή, που το άγγιγμα ψυχής, φίλε μου Elegance, είναι ζωή!!!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Νύχτα και Μέρα, Φως και Σκοτάδι, Χαρά και Πόνος, Ζωή και Θάνατος, οι αιώνιες αντιθέσεις, αναπόσπαστα στοιχεία της ύπαρξής μας!

    Η δημιουργική έκφραση, πάντα μέσα απ' τον πόνο περνά, όμως η πραγμάτωσή της δίνει πληρότητα κι ευτυχία!

    Με συντροφικούς χαιρετισμούς!
    Η φίλη Elegance!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Xριστός Ανέστη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Search

Follow