φυσαλίδα

kittaro blog



kittaro





όταν μεγαλώσω, θα γίνω εγώ… μια τόση δα γωνίτσα στο net θα πιάσω, τ’ όνομα μου θα χαράξω και μαζί μ’ αυτό… όσα χρωστώ θα γράψω κι όλα τα σ’ αγαπώ θα συντάξω, εκείνα π’ ακόμη σε τρομάζουν και για να μη σε πικράνουν, δε θέλησα ποτέ να πω…
 
μέχρι τότε… την υπόσταση μιας φυσαλίδας θα ‘χω… όπως στο γυάλινο ποτήρι σου με το στάσιμο νερό, εκεί μέσα, άσε με πρωτίστως να πνιγώ… κι έπειτα οριστικά, στα πελάγη μου σα ναυαγός, θα χαθώ… θα βυθιστώ…
 
αέναος κύκλος η ώρα τούτη, από παιδί την εκκολάπτω, την κυοφορώ… παραδομένο, μετέωρο, άψυχο σώμα, βυθιζόμενο αργά, στ’ απύθμενο μαύρο πέλαγο… πρεμιέρας αποσβολωμένος θεατής, σαν άλλα ποπ – κορν, ερωτηματικά μασουλώ… όμορφο θέαμα, μαγικό… το θάνατο μου ή την ανάσταση μου παρακολουθώ;
 
έναν ωκεανό, κάτω απ’ το χαλάκι της εξώπορτας μου, για σένα έχω κρατήσει, που εκτείνεται – επεκτείνεται και σε λαχταρά… οι πόρτες μου, εκβολές ποταμών… κι εγώ ακόμα, σταγόνες εγκιβωτίζω… περίεργο… που τόσο πολύ τα δευτερόλεπτα, με τους αιώνες μοιάζουν!!!…





ταξίδια
Μαΐου 17, 2012
12

Σχόλια

  1. μοιάζει απίστευτο!

    είδα στον ύπνο μου πως στεκόμουν ψηλά σε ένα βουνό.. και ταυτόχρονα είδα πως στεκόμουν σε μια παραλία και ατένιζα τον ορίζοντα.. στη συνέχεια βρέθηκα σε μια σάλα, σαν σε καταφύγιο (στο βουνό) και είχε τζαμαρία και ακριβώς απ έξω θάλασσα.. ωκεανό...
    μετά ήρθα στο μπλογκς και αυτή ήταν η πρώτη ανάρτηση που διάβασα...

    "έναν ωκεανό, κάτω απ' το χαλάκι
    της εξώπορτας μου..."

    ο μύθος τον ύπνο με έναν μικρό θάνατο παρομοιάζει.. μα η πραγματικότητα σε κάθε ξύπνημα την ανάσταση προσφέρει...

    την Καλημέρα μου αγαπητό kitt@ro!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ... δυστυχώς ή ευτυχώς, απ' την πραγματικότητα οι μύθοι διαφέρουν... εύχομαι όμως τούτος, να 'ναι αληθινός... κι αυτό διότι όσο περισσότερο σήμερα τους ανθρώπους παρατηρείς, αβίαστα συμπεραίνεις, πως όχι μονάχα την όποια ανάσταση τους δεν προσμένουν, αλλά και τ' αυριανό τους ξύπνημα...

    να είστε καλά αγαπητή flash, σας ευχαριστώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σημερα λογω πιεσης θα μπορουσα να διαβαζω ξανα και ξανα το ποιημα αυτο και να αναρωτιεμαι τι εχω αναγκη να παρακολουθησω· τον θανατο η την ανασταση μου.
    Ο,τι απο τα δυο αξιζω θα ζησω ουτως η αλλως. Και καλα θα κανω να σηκωθω, να σκουπισω ξεχασμενους ωκεανους κατω απο το δικο μου χαλακι και να τους σηκωσω στο υψος των ματιων μου να τους απολαυσω. Χωρις εμενα μεσα τους, δεν θα ειναι τοσο πολυτιμο ως δωρο. Υπεροψια; Ισως. Απολαμβανω να ζω ετσι. Πρωτη εγω θα κανω βουτια για να κερδισω οτι λαχταρω να δωρισω.
    Η φυσαλιδα κρυβει εγκλωβισμενο αερα και μερικες φορες υποτιμουμε την ενεργεια που κρυβεται πισω απο αυτο :) Υπαρχει η σωστη στιγμη καθε μερα για τον καθενα μας!

    Πολυ ομορφο το ποιημα σου!

    xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ναι, την καταλάβαμε όλοι την πίεση σου Dee2 μου, χαχαχα...

    σ' ευχαριστώ...

    xxxxxxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος18 Μαΐου, 2012

    Πριν χρόνια που σας είχα συναντήσει είχα γράψει για πρώτη φορά πως έγινα φανατική αναγνώστης σας. Τώρα μετά από τόσο καιρό και όσα έχω διαβάσει δεν ξέρω τι να πώ. Δεν ξέρω τι είστε πιος είστε και μπορεί να μην έχει και κανένα νόημα αυτό αλλά για μένα σίγουρα είστε από κάπου αλλού. Είστε χαρισματικός. Δεν είμαι τόσο καλή στα λόγια όπως εσείς αλλά το λέω θετικά. Ανοίξτε τα μάτια σας βρίσκεστε στον θαλασσινό κόσμο του κίτταρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Your photography/art often is intriguing, Kitt@ro, but it is frustrating for me not to completely understand your words. I have absolutely no knowledge of the Greek language and the translation devices are so inadequate.

    But, I will keep reading and, possibly, clarity will come to me.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. από ανασφάλεια ή από έπαρση όπως συνήθως λεν, δε δύναμαι ν' αποδεχθώ ανάλογους χαρακτηρισμούς... όμως σας ευχαριστώ θερμά…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. dear fram, sometimes my words and everything else hasn't meaning for anybody.

    our breeze i think enough... clarity is not far...

    thank you dear friend!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Seu blog é maravilhoso. Gostei muito de conhecer.
    Vou estar seguindo pra voltar em breve.
    Grande abraço!
    Excelente semana!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πανέμορφο...
    Εμπνευσμένο...
    Οτι πιο όμορφο έχω δει γραμμένο από σένα... :)
    Hρθα για να μείνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. σ' ευχαριστώ θερμά!!!

    δεν είναι απειλή, το ήρθα για να μείνω ε;;; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Search

Follow