σωστό ή λάθος;

συνηθίσαμε πλέον να λέμε πως τα λάθη είναι ανθρώπινα... Κάποια λάθη τα  ονομάσαμε ακόμη και μοιραία! η αλήθεια όμως είναι πως όλοι μας, καθημερινά περιτριγυριζόμαστε από πιθανές επιλογές λάθους... Κι αυτό είναι το πλέον φυσικό…

το ερώτημα είναι: τι κάνουμε με  τα λάθη μας; 

ο τίτος πατρίκιος λέει, πως για να ξεπεράσεις το λάθος πρέπει να αναλάβεις το ρίσκο… το ρίσκο του να κάνεις λάθος... απ’ την άλλη, το σωκρατικό μοντέλο διδασκαλίας, έκρινε πως το λάθος προσφέρεται για  παιδαγωγική εκμετάλλευση και αξιοποίηση...

δεν είναι μια μορφή σύγχρονης ιεράς εξέτασης, ο απηνής παιδαγωγικός διωγμός του λάθους που έχουμε εφαρμόσει; 

η τελειοποίηση του εαυτού μας ήταν και παραμένει εσωτερική κι εξωτερική διεργασία... Δεν μπορείς να βελτιώσεις τον εαυτό σου δίχως να επικοινωνείς με τους άλλους… χωρίς να τους επηρεάζεις και χωρίς να επηρεάζεσαι απ’ αυτούς... η αξία του ανθρώπου δε βρίσκεται στις γνώσεις που έχει, αλλά στις προσπάθειες που κατέβαλε για να αποκτήσει αυτές!!!..

λοιπόν; Δύσκολη υπόθεση η αναγνώριση και η παραδοχή του λάθους;;;