μ’ ωριμάζεις

Κρυώνω, είπα

για το κοινό μας πεπρωμένο

έτοιμος…

Κι έκλεισες τα μάτια αργά,

για να με σκεπάσουν τα βλέφαρα

τα γεμάτα μ' έρωτα…

Κι άδειασα

η τελευταία στάλα έπεσε,

 από την ίσια βλεφαρίδα…

Σ’ ευχαριστώ

Μ’ ωριμάζεις βαθιά,

όπως οι εποχές τα παλιά σημάδια,

αιώνια βαθιά στο χρόνο…