σκιές

κομμάτι γήινου καμβά τα χέρια το μυαλό και η καρδιά… τριγύρω μου καθρέφτες ή εγωισμοί; σκιές... μαύρες κουκίδες, που παριστάνουν τις ανθρώπινες σκιές… σαν άλλες αβραγίδες που προσωποποιούν… 

κίνηση… δράση… ενέργεια… ψίθυροι… σκέψεις… στοχασμοί… σ’ ένα κόσμο φθαρτό! υπάρχω κι αλλού;

πάγωσα! εγώ τρέχω, εγώ ακολουθώ… επιλέγω να με σκοτώνω, επιλέγω και να με ζω… είχα ξεχάσει τον αγέρα… είχε αιώνες να φυσήξει εδώ!

τον αγαπώ το χειμώνα… μέχρι να μου προσφέρεις το καλοκαίρι σου!!!…