ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός... σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει... μα εσύ σε λίγο, δε θα βρίσκεσαι εδώ... κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη...
θέλεις ξανά ν’ αποτελειώσεις μοναχός... ένα ταξείδι, που ποτέ δεν τελειώνει... κάτω απ’ τα ρούχα σου, ξυπνάει ο πιο παλιός θεός... μες τις βαλίτσες σου, στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι...
ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό... ποιες θάλασσες, στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι... ποιος άνεμος, σε παίρνει πιο μακριά από δω... πες μου! ποιο φόβο, αγάπησες πάλι...
σε ποιο όνειρο, σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό... ποιοι δαίμονες, ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη... ποιος έρωτας, σε σπρώχνει πιο μακριά απ' δω... πες μου... ποιο φόβο, αγάπησες πάλι...
τ' όνειρο, που σ’ έφερε μια μέρα ως εδώ... σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει... μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό... τ' ίδιο όνειρο, σε τρώει και σε γλιτώνει...
θέλεις ξανά ν’ αποτελειώσεις μοναχός... ένα ταξείδι, που ποτέ δεν τελειώνει... κάτω απ’ τα ρούχα σου, ξυπνάει ο πιο παλιός θεός... μες τις βαλίτσες σου, στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι...
ποια νήματα, σ’ ενώνουν με μιαν άλλη θηλιά... ποια κύματα, σε διώχνουν απ’ αυτό το λιμάνι... ποια μοίρα, σε φωνάζει απ' την άλλη μεριά... πες μου ποιο φόβο, αγάπησες πάλι...
ποια σύννεφα, σκέπασαν τη στεγνή σου καρδιά... ποια αστέρια, τραγουδάνε την καινούρια σου ζάλη... ποιο ψέμα, σε κρατάει στην αλήθεια κοντά... πες μου, ποιο φόβο, αγάπησες πάλι...
ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δε θέλουν να βγουν... ποια ελπίδα, σ’ οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη... ποια θλίψη, σε κλωτσάει πιο μακριά, από παντού... πες μου, ποιος φόβος σε νίκησε πάλι...
related posts
αντίο
Ιανουαρίου 13, 2013
4
Μετά από μια βόλτα σε blogs όπου έκλαψα πολύ, γέλασα, νευρίασα, εσύ μου αφήνεις μια γλυκιά μελαγχολία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκιά, δεν ξέρω γιατί...
Είναι όμως...
Καλή εβδομάδα να έχεις!!!
γνωρίζω γιατί... ίσως κάποτε, όταν έρθει η ώρα, να σας πω...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είστε καλά, όμορφη εβδομάδα και σ' εσάς!!!
I think your heart is one of a poet, Kittaro, and your spirit one of a philosopher.
ΑπάντησηΔιαγραφήdear fram,
ΑπάντησηΔιαγραφήif it’s not the best, it most certainly it is one of the best compliments anyone has ever paid me… and i’m not talking about the heart, which you’re mentioning… but about the spirit, i’m focusing on this…
plato, heracletus, socrates, aristotle, herodotus, pherecydes, pythagoras, alkiviades, hippocrates and so many others… they were passers-by, on their journey to explore the known – unknown world… most of them, traveled everywhere amassing knowledge for themselves and kept on returning so they could educate the greeks, along with any of the conclusions they drew through their research… their theories… and their explorations…
all of them without exception, were very strange, one could even say extremely so… eccentric… multifarious… erudite… capricious... misunderstood... absolute pioneers... great revolutionaries... both in theory and in practice...
nowadays if they were circulating amongst us, we would consider them to be insane… graphic... mysterious... dangerously heretic(!)... subversive... incomprehensible... wizards... mystics... imaginative writers - poets... dreamers... completely and utterly spaced out… very few, should i say if anyone at all, would acknowledge them if they were contemporaries, as is now the case, that they’re ancient and classical...
their paradoxical ideas and their true loyalty to them, were utterly groundbreaking for their time (several still remain so, even in ours) consequently they ended up in exile or as travellers in self-imposed exile… stigmatized men of intellect...
they would not accept society in the format we’re experiencing it - we know... the religions... popular beliefs infused by folk... they espoused "utopias" and socio-political and philosophical systems of their own devising...
they composed their work, by personal inspiration... by research... and exploration... dispute... curiosity... and personal meditation... simultaneously while learning, solely beside kindred forefathers and were not influenced from the main body of a civilization (not even the greek)...
solitary routes... dispute... stigma... taunting... and vindication which occurred only during the renaissance and the enlightenment, many centuries later... and yet, humanity almost in its entirety, rejected all of their suggestions...
so i would justifiably conclude in saying, that the only relationship i may have with the greatly significant ancestors of ours (yes, of the whole world, therefore in plural) is solely our origin (even though i’m not certain yet, about that either)... however, i would be overjoyed if i had the opportunity and of course the ability to tie the leather straps that held their sandals, for some of them!!! :)
but i am glad, that as years pass by… i’m discovering the depth of your quality and of your personal aura, my dear friend!!!...