ερήμους

τις εσωτερικές μας διαμάχες… έχουμε όλοι… μια τουλάχιστον διαθέτουμε, σκοτεινή πλευρά… να την  αποδεχτούμε επιλέγουμε ορισμένοι… κάποιοι άλλοι, δεν έχουν καν επιλογή… οι υπόλοιποι όμως, τις πολεμούν… ο αέρας π’ αναπνέουν, η καθημερινότητα τους γίνεται… μέχρι τη στιγμή ‘κείνη, που ν’ αντιμετωπίσουν την αλήθεια πρέπει, τον ίδιο τους τον εαυτό… τι κι αν, απολειφάδια εσωτερικής δύναμης, εφαλτήριο έχουν… τα πάντα είναι πιθανά… κι όλα τους τα όνειρα… αυτά που τόλμησαν να ονειρευτούν… πραγματοποιήσιμα είναι… λεωφόρους να χαράξουν μπορούν και να ενώσουν ερήμους… είτε το πιστεύεις… είτε όχι… τι σημασία άλλωστε, έχει;;;